استراتژی های یادگیری همتایان از همتایان برای ارتقای توانمندی های حرفه ای در پرستاران: یک مطالعه پدیدار شناسی

مقدمه: یادگیری از همتایان یکی از ابزار های توانمند سازی پرستاران در کسب و ارتقای مهارت های بالینی و مدیریتی است. این مطالعه به دنبال شناسایی مهمترین استراتژی های یادگیری همتایان از همتایان در بخش های پرستاری است. روش: این مطالعه کیفی در گروه مطالعات پدیدارشناسی و از نوع تفسیری است. شرکت کنندگان در این تحقیق از میان پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی تهران انتخاب شدند. نمونه گیری مبتنی بر هدف با حداکثر تنوع بود که با 35 نفر از شرکت کنندگان صورت گرفت. روش گردآوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. مصاحبه ها تا رسیدن به مرحله اشباع ادامه یافت. در تحلیل   داده ها روش تحلیل چارچوبی با کمک نرم افزار atlas-ti استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه از 512 کد اولیه، 7 موضوع اصلی شامل اهمیت یادگیری از همتایان، موانع یاد گیری از همتایان، میزان مواجهه با یادگیری از همتایان، عوامل موثر بر یادگیری از همتایان، انواع روش های یادگیری از همتایان، نقش محیط در یادگیری از همتایان و ویژگی های کارکنان و21 زیر موضوع شناسایی شد.  نتیجه گیری: یادگیری از همتایان نقشی مهم در ارتقای توانمندی های حرفه ای پرستاران دارد. بر اساس نتایج این تحقیق از بین استراتژی های یادگیری حین کار، شرکت کنندگان یادگیری از راه مشاهده عمل، یادگیری از طریق بررسی حقایق، یادگیری از طریق ارتباط با خبرگان را برشمردند. اما با توجه به نقش محیط در این نوع یادگیری باید برنامه هایی در مدیریت استعدادها، فرآهم نمودن محیط آموزش، چیدمان مناسب پرسنلی و استقرار نظام پرداخت تشویقی عادلانه در بیمارستان فراهم شود.